Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Γ.Βιδάλης στο πλευρό του Γιάννη Δημαρά

Την υποστήριξή τουστην παράταξη του Γιάννη Δημαρά «Τώρα, για την Πάτρα!» δηλώνει μέσω γραπτής ανακοίνωσης και με τίτλο «Νισάφι Πιά» το παλιό μέλος της νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ.Ο κ.Βιτάλης νέσω ενός αποσπάσματος από την Πολιτική Διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ στο Συνέδριο αναφέρει μεταξύ των άλλων σχετικά με τις αρχές που διακήρυττε το κόμμα:

  Στόχος του ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα μία Ελλάδα πολιτικά και κοινωνικά αποκεντρωμένη και χειραφετημένη σε όλα τα επίπεδα. ….........…


Το ζητούμενο πίσω από κάθε σχήμα αποκέντρωσης του κράτους και οργάνωσης της αυτοδιοίκησης είναι η διασφάλιση της μεγαλύτερης δυνατής πολιτικής συμμετοχής και κυρίως η απελευθέρωση δυνάμεων που βρίσκονται ακόμα εγκλωβισμένες μέσα στα υφιστάμενα οργανωτικά και διοικητικά σχήματα. Αυτές οι δυνάμεις της ελληνικής περιφέρειας, δυνάμεις κοινωνικές παραγωγικές, διανοητικές, αναπτυξιακές, πολιτιστικές μπορούν να στηρίξουν το νέο μοντέλο ανάπτυξης που βασίζεται στον άνθρωπο, την οικογένεια, την τοπική κοινωνία, την περιφέρεια και φτάνει τελικά στη χώρα. Από αυτήν την οπτική γωνία της χειραφέτησης, της συμμετοχής, της απελευθέρωσης και αξιοποίησης όλων των δυνάμεων του τόπου και της κοινωνίας το ΠΑΣΟΚ βλέπει τα θεσμικά ζητήματα που αφορούν την αποκέντρωση και την αυτοδιοίκηση.»
Απόσπασμα από την Πολιτική Διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΝΕΔΡΙΟ του.
Αυτά όσον αφορά τις αρχές.

Για την υλοποίηση αυτών των αρχών όμως τονίζει:

Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη ενδεχόμενα κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Και δεν είναι η κρίση μόνο οικονομική. Είναι κυρίως ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ. Η οικονομική ήρθε ως αποτέλεσμα της πολιτισμικής κρίσης. Κανείς δεν μπορεί να πεί σήμερα με σιγουριά, αφού έτσι κι’ αλλιώς  απουσιάζουν από την πολιτική πρόσωπα με οράματα, πόσο θα τραβήξει αυτή η ανηφόρα.
Παρ’ όλα αυτά, λίγο φαίνεται να ενδιαφέρει το πολιτικό μας προσωπικό η αγωνία των ασθενεστέρων τάξεων για το μέλλον τους. Στέκομαι όμως στο ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο γιατί αυτό κυβερνά, μα κύρια γιατί αυτό με πονά. Χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια για να ξεκοπεί το ΠΑΣΟΚ από την κοινωνική του βάση. Και τούτο γιατί είχε ριζώσει στη συνείδηση των μη προνομιούχων αλλά και πολλών μεσαίων στρωμάτων σαν ο κατ’εξοχήν πολιτικός εκπρόσωπός τους. Φαίνεται όμως πως τα καταφέρνει χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Δεν θα μπορούσε βέβαια να είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν προκειμένου να μειώσει το έλλειμμα επιπίπτει με σφοδρότητα στα ήδη πενιχρά εισοδήματα των κοινωνικών στρωμάτων που θέλει να εκπροσωπήσει.
Αποτέλεσμα, διαταράσσονται –τι λέω διαρρηγνύονται- οι σχέσεις που σε βάθος είχε αναπτύξει το κίνημα με τα κοινωνικά στρώματα που το έφεραν στην εξουσία.
Για να δούμε λοιπόν, μήπως τρελάθηκαν αυτοί εκεί πάνω και δεν ξέρουν τι κάνουν;
ΝΙΣΑΦΙ ΠΙΑ!
Η μήπως οι φόβοι που πολλοί εξέφραζαν πως μέρα τη μέρα το ΠΑΣΟΚ μετατρέπεται σε μηχανισμό διασφάλισης καριέρας των μικρών και μεγάλων στελεχών του, είχαν βάση;
Κι’ ακόμα η καθ’ υπερβολή ενδεχόμενα, άποψη πως μια σειρά από στελέχη βλέπουν την πρόοδο του τόπου τους στον καθρέφτη τους έχει κι’ αυτή βάση;
Πίστευα και πολλοί πιστεύανε, πως οι εκλογές για την αυτοδιοίκηση μέσα από αυτή την πρωτοφανή διοικητική μεταρρύθμιση θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να υλοποιήσει το ΠΑΣΟΚ τις δεσμεύσεις του όχι μόνο απέναντι στον κόσμο που εκπροσωπεί μα κύρια απέναντι στην ιστορία.
Πίστευα και πολλοί πιστεύανε πως θα εύρισκε τη δύναμη – μα και τη λογική – η ηγεσία να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη του 2006 που οδήγησαν τα τοπικά πράγματα σε μαρασμό.
Πίστευα εν τέλει πως θα αντιληφθούν πως η συνέχεια και οι όποιες  εξαγγελίες για μεταρρυθμίσεις και ανατροπές περνούν αναγκαστικά τώρα πιά από την ειλικρινή ανάπτυξη πολιτικής συμμαχιών και συνεργασιών.
Αυτός ήταν και ο λόγος που τάχθηκα από την πρώτη στιγμή – τέσσερα χρόνια πρίν – με το συνδυασμό ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ με επί κεφαλής το Γιάννη Δημαρά.
Το βήμα που το ΠΑΣΟΚ παρά τις δεσμευτικές αρχές του -όπως στην αρχή αυτού του κειμένου εν περιλήψει καταγράφονται- ΕΠΡΕΠΕ να κάνει έμεινε μετέωρο.
Μια ακόμα ιστορική ευκαιρία υπονομεύθηκε την ημέρα που το ΠΑΣΟΚ «γιόρταζε» τα 36α γενέθλιά του.
Βέβαια επειδή τίποτα δεν μένει στάσιμο ιδιαίτερα όταν αυτό σπρώχνεται από δυνάμεις που είναι αποφασισμένες να τελειώνουν με αρρωστημένες και σκουριασμένες ιδέες και πρακτικές, από πρόσωπα που δεν έχουν ως  μοναδικό καθήκον την προώθηση των προσωπικών τους στρατηγικών, μα βλέπουν την προοπτική του τόπου τους πάνω από το ΕΓΩ τους, η επικείμενη επικράτηση της παράταξης του Γιάννη Δημαρά στις εκλογές για το δήμο Πατρέων, αν δεν είναι από μόνη της ικανή να στρέψει το ενδιαφέρον στην πολιτική αντιμετώπιση της κρίσης, τουλάχιστον είναι ικανή να μεταδώσει την αισιοδοξία και το χρώμα στην ασπρόμαυρη  πραγματικότητα που διαμορφώσαμε τα τελευταία χρόνια σε τούτη την Πόλη.
Σε κάθε περίπτωση όμως, περιθώρια για επαναλήψεις δεν υπάρχουν.
ΝΙΣΑΦΙ ΠΙΑ.
Γιώργος Οδ. Βιδάλης"

δημοσίευμα της εφημερίδας "πελοποννησος"

Δεν υπάρχουν σχόλια: